Als kind was ik altijd al gefascineerd door de mogelijkheid om een nieuwe wereld te kunnen creëren door middel van tekenen, schilderen of fotografie. Na de LTS en de Vakschool in Schoonhoven, afdeling Graveren, heb ik de Academie voor beeldenvorming in Amersfoort gevolgd. Werken deed ik de afgelopen 40 jaar in de gezondheidszorg als verpleegkundige, manager en directeur. Naast mijn werk deed ik altijd cursussen en was in mijn vrije tijd bezig met schilderen. Nadat de kinderen het huis uit waren en ik minder ben gaan werken heb ik opnieuw schilderles genomen (2011 – 2018) en ben weer veel intensiever gaan schilderen. Uitgangspunten zijn: Schoonheid, eenvoud en verrassing. Het ambacht vormt de basis, maar er moet meer gebeuren om een schilderij interessant te maken. Een schilderij moet de ambachtelijkheid overstijgen. Schoonheid is meer dan technische perfectie, het is ook de uitdrukking van een idee met gevoel en passie.
Eenvoud is een middel om de aandacht op het onderwerp te houden en de kijker niet af te leiden,om een duidelijk verhaal te vertellen. De verrassing mag je even op het verkeerde been zetten, je uit je comfort halen, je gedachten verfrissen. Voor het schilderproces betekent dit dat ik me al schilderend laat verrassen, het schilderij wordt nooit zoals ik het bedacht had. Al schilderend ontstaan er nieuwe ideeën en inzichten. Er moet een grote gedetailleerdheid zijn, maar deze mag nooit ten koste gaan van het geheel. De techniek vindt zijn basis in die van de oude meesters, maar toch zijn de schilderijen eigentijds qua voorstelling en thema. Alle onderwerpen zijn zorgvuldig gepenseeld en lijken zo van het schilderij gepakt te kunnen worden.
